《勉学诗 其十七》
朝代:明代
作者: 方孝孺
全文:
人生四海内,同作兄弟看。一夫向隅泣,满座为无欢。
岂我无衣裳,念尔饥且寒。岂我无粱肉,为尔不能飧。
群生本一原,有此恻隐端。胡为自汨没,功利日相残。
辟如同母儿,给之豆与箪。夺彼以与此,终非心所安。
拼音:
rén shēng sì hǎi nèi, tóng zuò xiōng dì kàn. yī fū xiàng yú qì, mǎn zuò wèi wú huān. qǐ wǒ wú yī shang, niàn ěr jī qiě hán. qǐ wǒ wú liáng ròu, wèi ěr bù néng sūn. qún shēng běn yī yuán, yǒu cǐ cè yǐn duān. hú wéi zì mì méi, gōng lì rì xiāng cán. pì rú tóng mǔ ér, gěi zhī dòu yǔ dān. duó bǐ yǐ yǔ cǐ, zhōng fēi xīn suǒ ān.