《拟古四十一首 其三十七》
朝代:明代
作者： 薛瑄
全文:
洪荒日已远，文籍日以繁。华伪灭真实，汗漫迷本源。
左氏已浮誇，战国皆诈言。班马扬其波，蔚宗助其澜。
继者如猬毛，美恶爱憎间。谅非董狐笔，尽信诚为难。
谁哉法宣圣，大典垂不刊。
拼音:
hóng huāng rì yǐ yuǎn, wén jí rì yǐ fán. huá wěi miè zhēn shí, hàn màn mí běn yuán. zuǒ shì yǐ fú kuā, zhàn guó jiē zhà yán. bān mǎ yáng qí bō, wèi zōng zhù qí lán. jì zhě rú wèi máo, měi è ài zēng jiān. liàng fēi dǒng hú bǐ, jǐn xìn chéng wéi nán. shuí zāi fǎ xuān shèng, dà diǎn chuí bù kān.