《燕歌行 其一》
朝代:明代
作者: 王世贞
全文:
秋霜肃肃摧庭枯,晨风何悲夜鸣謼。使妾为遘不须臾,恍兮类君忽若无。
为君中夜为踌躇,雕栏簌簌悬真珠。二十八宿罗天衢,欲明未明焉所如。
君当为龙妾云俱,冲飙在天忽驱之。西流之蟾东飞乌,乐往忧来不相虞。
盛年冉冉辞人徂,裁吟代哭中成吁,安能为情自卷舒。
拼音:
qiū shuāng sù sù cuī tíng kū, chén fēng hé bēi yè míng hū. shǐ qiè wèi gòu bù xū yú, huǎng xī lèi jūn hū ruò wú. wèi jūn zhōng yè wèi chóu chú, diāo lán sù sù xuán zhēn zhū. èr shí bā xiù luó tiān qú, yù míng wèi míng yān suǒ rú. jūn dāng wèi lóng qiè yún jù, chōng biāo zài tiān hū qū zhī. xī liú zhī chán dōng fēi wū, lè wǎng yōu lái bù xiāng yú. shèng nián rǎn rǎn cí rén cú, cái yín dài kū zhōng chéng xū, ān néng wéi qíng zì juǎn shū.