《二风诗。乱风诗五篇。至虐》
朝代:唐代
作者: 元结
全文:
(古有虐王,昏毒狂忍,无恶不及,故为《至虐》之诗
二章四韵十八句)
夫为君上兮,慈顺明恕,可以化人。忍行昏恣,
独乐其身;一徇所欲,万方悲哀。于斯而喜,当云何哉?
夫为君上兮,兢慎俭约,可以保身,忍行荒惑,虐暴于人;
前世失国,如王者多。于斯不寤,当如之何。
拼音:
gǔ yǒu nüè wáng, hūn dú kuáng rěn, wú è bù jí, gù wèi zhì nüè zhī shī èr zhāng sì yùn shí bā jù fū wèi jūn shàng xī, cí shùn míng shù, kě yǐ huà rén. rěn xíng hūn zì, dú lè qí shēn yī xùn suǒ yù, wàn fāng bēi āi. yú sī ér xǐ, dāng yún hé zāi? fū wèi jūn shàng xī, jīng shèn jiǎn yuē, kě yǐ bǎo shēn, rěn xíng huāng huò, nüè bào yú rén qián shì shī guó, rú wáng zhě duō. yú sī bù wù, dāng rú zhī hé.