《咏望月》
朝代:明代
作者: 郭之奇
全文:
瑶宫太阴元,启镜当天门。大地呈诸象,星辰落素痕。
初出情犹敛,映日如浑浑。须臾飞碧艳,舒心遍乾坤。
妆成锦霞拥,魄动彩云翻。因风若有语,对人寂无言。
溶溶此宵永,娟娟万古存。素质原不染,浮翳岂能昏。
未解趋炎态,偏惟濯秋魂。应知怜孤客,而我不敢论。
拼音:
yáo gōng tài yīn yuán, qǐ jìng dàng tiān mén. dà dì chéng zhū xiàng, xīng chén luò sù hén. chū chū qíng yóu liǎn, yìng rì rú hún hún. xū yú fēi bì yàn, shū xīn biàn qián kūn. zhuāng chéng jǐn xiá yōng, pò dòng cǎi yún fān. yīn fēng ruò yǒu yǔ, duì rén jì wú yán. róng róng cǐ xiāo yǒng, juān juān wàn gǔ cún. sù zhì yuán bù rǎn, fú yì qǐ néng hūn. wèi jiě qū yán tài, piān wéi zhuó qiū hún. yīng zhī lián gū kè, ér wǒ bù gǎn lùn.