《二风诗。乱风诗五篇。至伤》
朝代:唐代
作者: 元结
全文:
(古有伤王,以崩荡之馀,无恶不为也。乱亡之由,
固在累积。故为《至伤》之诗一章二韵十二句)
夫可伤兮?伤王乎,欲何为乎?将蠹枯矣,无人救乎?
蠹枯及矣,不可救乎?嗟伤王!自为人君,变为人奴!
为人君者,忘戒乎。
拼音:
gǔ yǒu shāng wáng, yǐ bēng dàng zhī yú, wú è bù wéi yě. luàn wáng zhī yóu, gù zài lěi jī. gù wèi zhì shāng zhī shī yī zhāng èr yùn shí èr jù fū kě shāng xī? shāng wáng hū, yù hé wéi hū? jiāng dù kū yǐ, wú rén jiù hū? dù kū jí yǐ, bù kě jiù hū? jiē shāng wáng! zì wéi rén jūn, biàn wéi rén nú! wéi rén jūn zhě, wàng jiè hū.
上下篇