《读经偶得 其二》
朝代:清代
作者: 俞樾
全文:
不然诗虽存,诗义终支离。论语首学而,其教先自治。
继之以为政,而后论所施。孟子则不然,所重在救时。
知言与养气,姑弗遽及斯。先载齐与梁,两君问答词。
其于本末间,似乎倒置之。尼山与邹峄,同为万世师。
何敢妄拟议,愿为深长思。
拼音:
bù rán shī suī cún, shī yì zhōng zhī lí. lún yǔ shǒu xué ér, qí jiào xiān zì zhì. jì zhī yǐ wéi zhèng, ér hòu lùn suǒ shī. mèng zǐ zé bù rán, suǒ zhòng zài jiù shí. zhī yán yǔ yǎng qì, gū fú jù jí sī. xiān zài qí yǔ liáng, liǎng jūn wèn dá cí. qí yú běn mò jiān, sì hū dào zhì zhī. ní shān yǔ zōu yì, tóng wèi wàn shì shī. hé gǎn wàng nǐ yì, yuàn wèi shēn cháng sī.