《满江红 和高子文春津道中》
朝代:宋代
作者： 蔡松年
全文:
梁苑当时，春如水、花明酒冽。寒食夜、翠屏入照，海棠红雪。底事年来常马上，不堪齿发行衰缺。解见人、幽独转寒江，樽前月。平生友，中年别。恨无际，那容发。萧闲便归去，此图清绝。花径酒垆身自在，都凭细解丁香结。尽世间、臧否事如云，何须说。
拼音:
liáng yuàn dāng shí, chūn rú shuǐ huā míng jiǔ liè. hán shí yè cuì píng rù zhào, hǎi táng hóng xuě. dǐ shì nián lái cháng mǎ shàng, bù kān chǐ fā xíng shuāi quē. jiě jiàn rén yōu dú zhuǎn hán jiāng, zūn qián yuè. píng shēng yǒu, zhōng nián bié. hèn wú jì, nà róng fā. xiāo xián biàn guī qù, cǐ tú qīng jué. huā jìng jiǔ lú shēn zì zài, dōu píng xì jiě dīng xiāng jié. jǐn shì jiān zāng pǐ shì rú yún, hé xū shuō.