范俊的工具箱

首页> 古诗大全>

玉台新咏序古诗赏析

《玉台新咏序》

朝代:南北朝

作者: 徐陵

全文:

  夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。其中有丽人焉。其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。亦有颖川新市、河间观津,本号娇娥,曾名巧笑。楚王宫里,无不推其细腰;卫国佳人,俱言讶其纤手。阅诗敦礼,岂东邻之自媒;婉约风流,异西施之被教。弟兄协律,生小学歌;少长河阳,由来能舞。琵琶新曲,无待石崇;箜篌杂引,非关曹植。传鼓瑟于杨家,得吹箫于秦女。

  至若宠闻长乐,陈后知而不平;画出天仙,阏氏览而遥妒。至若东邻巧笑,来侍寝于更衣;西子微颦,得横陈于甲帐。陪游馺娑,骋纤腰于结风;长乐鸳鸯,奏新声于度曲。妆鸣蝉之薄鬓,照堕马之垂鬟。反插金钿,横抽宝树。南都石黛,最发双蛾;北地燕脂,偏开两靥。亦有岭上仙童,分丸魏帝;腰中宝风,授历轩辕。金星将婺女争华,麝月与嫦娥竞爽。惊鸾冶袖,时飘韩掾之香;飞燕长裾,宜结陈王之佩。虽非图画,入甘泉而不分;言异神仙,戏阳台而无别。真可谓倾国倾城,无对无双者也。加以天时开朗,逸思雕华,妙解文章,尤工诗赋。琉璃砚匣,终日随身;翡翠笔床,无时离手。清文满箧,非惟芍药之花;新制连篇,宁止蒲萄之树。九日登高,时有缘情之作;万年公主,非无累德之辞。其佳丽也如彼,其才情也如此。

  既而椒宫宛转,柘馆阴岑,绛鹤晨严,铜蠡昼静。三星未夕,不事怀衾;五日尤赊,谁能理曲。优游少托,寂寞多闲。厌长乐之疏钟,劳中宫之缓箭。纤腰无力,怯南阳之捣衣;生长深宫,笑扶风之织锦。虽复投壶玉女,为观尽于百骁;争博齐姬,心赏穷于六箸。无怡神于暇景,惟属意于新诗。庶得代彼皋苏,微蠲愁疾。但往世名篇,当今巧制,分诸麟阁,散在鸿都。不藉篇章,无由披览。

  于是燃指瞑写,弄笔晨书,撰录艳歌,凡为十卷。曾无忝于雅颂,亦靡滥于风人,泾渭之间,如斯而已。

  于是丽以金箱,装之宝轴。三台妙迹,龙伸蠼屈之书;五色花笺,河北胶东之纸。高楼红粉,仍定鱼鲁之文;辟恶生香,聊防羽陵之蠹。灵飞太甲,高擅玉函;鸿烈仙方,长推丹枕。至如青牛帐里,馀曲既终;朱鸟窗前,新妆已竟。放当开兹缥帙,散此绦绳,永对玩于书帷,长循环于纤手。岂如邓学春秋,儒者之功难习;窦专黄老,金丹之术不成。因胜西蜀豪家,托情穷于鲁殿;东储甲观,流咏止于洞箫。娈彼诸嫉,聊同弃日,猗欤彤管,无或讥焉。

拼音:

fū líng yún gài rì, yóu yú zhī suǒ wèi kuī qiān mén wàn hù, zhāng héng zhī suǒ céng fù. zhōu wáng bì tái zhī shàng, hàn dì jīn wū zhī zhōng, yù shù yǐ shān hú wèi zhī, zhū lián yǐ dài mào wèi xiá. qí zhōng yǒu lì rén yān. qí rén yě: wǔ líng háo zú, chōng xuǎn yè tíng sì xìng liáng jiā, chí míng yǒng xiàng. yì yǒu yǐng chuān xīn shì hé jiān guān jīn, běn hào jiāo é, céng míng qiǎo xiào. chǔ wáng gōng lǐ, wú bù tuī qí xì yāo wèi guó jiā rén, jù yán yà qí qiàn shǒu. yuè shī dūn lǐ, qǐ dōng lín zhī zì méi wǎn yuē fēng liú, yì xī shī zhī bèi jiào. dì xiōng xié lǜ, shēng xiǎo xué gē shào zhǎng hé yáng, yóu lái néng wǔ. pí pá xīn qǔ, wú dài shí chóng kōng hóu zá yǐn, fēi guān cáo zhí. chuán gǔ sè yú yáng jiā, dé chuī xiāo yú qín nǚ. zhì ruò chǒng wén cháng lè, chén hòu zhī ér bù píng huà chū tiān xiān, yān zhī lǎn ér yáo dù. zhì ruò dōng lín qiǎo xiào, lái shì qǐn yú gēng yī xī zǐ wēi pín, dé héng chén yú jiǎ zhàng. péi yóu sà suō, chěng xiān yāo yú jié fēng cháng lè yuān yāng, zòu xīn shēng yú dù qǔ. zhuāng míng chán zhī báo bìn, zhào duò mǎ zhī chuí huán. fǎn chā jīn diàn, héng chōu bǎo shù. nán dōu shí dài, zuì fā shuāng é běi dì yàn zhī, piān kāi liǎng yè. yì yǒu lǐng shàng xiān tóng, fēn wán wèi dì yāo zhōng bǎo fēng, shòu lì xuān yuán. jīn xīng jiāng wù nǚ zhēng huá, shè yuè yǔ cháng é jìng shuǎng. jīng luán yě xiù, shí piāo hán yuàn zhī xiāng fēi yàn zhǎng jū, yí jié chén wáng zhī pèi. suī fēi tú huà, rù gān quán ér bù fēn yán yì shén xiān, xì yáng tái ér wú bié. zhēn kě wèi qīng guó qīng chéng, wú duì wú shuāng zhě yě. jiā yǐ tiān shí kāi lǎng, yì sī diāo huá, miào jiě wén zhāng, yóu gōng shī fù. liú lí yàn xiá, zhōng rì suí shēn fěi cuì bǐ chuáng, wú shí lí shǒu. qīng wén mǎn qiè, fēi wéi sháo yào zhī huā xīn zhì lián piān, níng zhǐ pú táo zhī shù. jiǔ rì dēng gāo, shí yǒu yuán qíng zhī zuò wàn nián gōng zhǔ, fēi wú lèi dé zhī cí. qí jiā lì yě rú bǐ, qí cái qíng yě rú cǐ. jì ér jiāo gōng wǎn zhuǎn, zhè guǎn yīn cén, jiàng hè chén yán, tóng lí zhòu jìng. sān xīng wèi xī, bù shì huái qīn wǔ rì yóu shē, shuí néng lǐ qū. yōu yóu shǎo tuō, jì mò duō xián. yàn cháng lè zhī shū zhōng, láo zhōng gōng zhī huǎn jiàn. xiān yāo wú lì, qiè nán yáng zhī dǎo yī shēng zhǎng shēn gōng, xiào fú fēng zhī zhī jǐn. suī fù tóu hú yù nǚ, wèi guān jǐn yú bǎi xiāo zhēng bó qí jī, xīn shǎng qióng yú liù zhù. wú yí shén yú xiá jǐng, wéi zhǔ yì yú xīn shī. shù dé dài bǐ gāo sū, wēi juān chóu jí. dàn wǎng shì míng piān, dāng jīn qiǎo zhì, fēn zhū lín gé, sàn zài hóng dōu. bù jí piān zhāng, wú yóu pī lǎn. yú shì rán zhǐ míng xiě, nòng bǐ chén shū, zhuàn lù yàn gē, fán wèi shí juǎn. céng wú tiǎn yú yǎ sòng, yì mí làn yú fēng rén, jīng wèi zhī jiān, rú sī ér yǐ. yú shì lì yǐ jīn xiāng, zhuāng zhī bǎo zhóu. sān tái miào jī, lóng shēn qú qū zhī shū wǔ sè huā jiān, hé běi jiāo dōng zhī zhǐ. gāo lóu hóng fěn, réng dìng yú lǔ zhī wén pì è shēng xiāng, liáo fáng yǔ líng zhī dù. líng fēi tài jiǎ, gāo shàn yù hán hóng liè xiān fāng, zhǎng tuī dān zhěn. zhì rú qīng niú zhàng lǐ, yú qū jì zhōng zhū niǎo chuāng qián, xīn zhuāng yǐ jìng. fàng dāng kāi zī piāo zhì, sàn cǐ tāo shéng, yǒng duì wán yú shū wéi, zhǎng xún huán yú qiàn shǒu. qǐ rú dèng xué chūn qiū, rú zhě zhī gōng nán xí dòu zhuān huáng lǎo, jīn dān zhī shù bù chéng. yīn shèng xī shǔ háo jiā, tuō qíng qióng yú lǔ diàn dōng chǔ jiǎ guān, liú yǒng zhǐ yú dòng xiāo. luán bǐ zhū jí, liáo tóng qì rì, yī yú tóng guǎn, wú huò jī yān.

《玉台新咏序》的注译文
  • 历代文人所创作的作品集卷首的序似乎仅仅起到提纲挈领的作用,对于整个文集来说也只是个抛砖引玉的小角色,但是徐陵的《玉台新咏序》让我重新认识到,文章可以显色彩,文章可以生音乐,文章可以变成一位随着醉人的音乐翩翩起舞的香艳美女。古代诗歌用丰富多彩的形式或评,或传,或咏,或叹,为后人布下奇异的揣测空间,感人肺腑而又赏心悦目。这是文学的独特魅力所在。《玉台新咏》卷首的这篇序作被传承下来,在历史的文学画卷中弥漫着散不尽的香艳芬芳,是千古不朽的骈文杰作。而骈文所具备的和谐美。音乐美。典雅美这些美学特征也在这篇序中得到完美呈现,为后代的文学创作提供了绝佳的典范。
《玉台新咏序》的注释
  • 《玉台新咏序》在结构上上体现了和谐之美,文章自始至终在裁对,句式,韵脚,修饰上都保持着和谐的节拍。文章一开始,用赋体的铺排夸饰手法为我们展现了一处华美的帝王居室“周王碧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚作枝,珠#以毒瑁为押”整篇文章都是以此手法贯穿始终。句式工整,对仗巧妙,其美丽的文字描绘绝伦的画面,达到了内容与形式的统一。全文总分五段以“夫”“至若”“加以”“继”“于是”环环相连,起承转合,婉转流畅。在句式上,全文以诗体句为主,无言七言不等,体现了骈文的模式特点。

大家都在使用的工具