朝代:元代
作者: 郝经
全文:
西风易水长城道,老泞查牙马频倒。岸浅桥横路欲平,重向荒寒问遗老。
易水南边是白沟,北人为界海东头。石郎作帝从珂败,便割燕云十六州。
世宗恰得关南死,点检陈桥作天子。汉儿不复见中原,当日祸基元在此。
沟上残城有遗堞,岁岁辽人来把截。酒酣踏背上马行,弯弧更射沟南月。
孙男北渡不敢看,道君一向何曾还。谁知二百年冤孽,移在江淮蜀汉间。
岁久河乾骨仍满,流祸无穷都不管。晋家日月岂能长,当时历数从头短。
日暮途穷更著鞭,百年遗恨入荒烟。九原重怨桑维翰,五季那知鲁仲连。
只向河东作留守,奉诏移官亦何疚。称臣呼父古所无,万古诸华有遗臭。
拼音:
xī fēng yì shuǐ cháng chéng dào, lǎo nìng chá yá mǎ pín dào. àn qiǎn qiáo héng lù yù píng, zhòng xiàng huāng hán wèn yí lǎo. yì shuǐ nán biān shì bái gōu, běi rén wéi jiè hǎi dōng tóu. shí láng zuò dì cóng kē bài, biàn gē yàn yún shí liù zhōu. shì zōng qià dé guān nán sǐ, diǎn jiǎn chén qiáo zuò tiān zǐ. hàn ér bù fù jiàn zhōng yuán, dāng rì huò jī yuán zài cǐ. gōu shàng cán chéng yǒu yí dié, suì suì liáo rén lái bǎ jié. jiǔ hān tà bèi shàng mǎ xíng, wān hú gèng shè gōu nán yuè. sūn nán běi dù bù gǎn kàn, dào jūn yī xiàng hé zēng hái. shéi zhī èr bǎi nián yuān niè, yí zài jiāng huái shǔ hàn jiān. suì jiǔ hé gān gǔ réng mǎn, liú huò wú qióng dōu bù guǎn. jìn jiā rì yuè qǐ néng zhǎng, dāng shí lì shǔ cóng tóu duǎn. rì mù tú qióng gèng zhe biān, bǎi nián yí hèn rù huāng yān. jiǔ yuán zhòng yuàn sāng wéi hàn, wǔ jì nǎ zhī lǔ zhòng lián. zhǐ xiàng hé dōng zuò liú shǒu, fèng zhào yí guān yì hé jiù. chēng chén hū fù gǔ suǒ wú, wàn gǔ zhū huá yǒu yí chòu.