朝代:元代
作者： 祖柏
全文:
老树惊鹊，枯莎怨螀。幽人对景炯不寐，西风一叠神凄凉。
我欲渡，河无梁。我欲济，津无航。攀鳞附翼愧凡骨，化金点石无仙方。
腰金秉象兮我貌弗扬，剸蛟缚虎兮我机弗张，有弓无由挂扶桑。
夜光明月孰辨昔那子，黄河太华谁是今欧阳。天宽地大若无碍，无处可著诗人狂。
西风再叠兮形无尔伤，黄鹄可跨兮苍虬可骧。南箕可簸兮北斗可浆，所不可以智力而致者惟命之常。
何圣贤亦不能免于厄兮，或毁于臧，或畏于匡。然大人虎变有不可得而测者，岂非寻常之中而有筑岩之傅，钓磻之吕，卧庐之亮，纳履之良者耶？
西风三叠兮声始洋洋，黄金满地山花香。呼童重洗琥珀觞，篱菊已露螯已霜。
乐天知命兮吾亦从此逝矣，相与忘形乎无何有之乡也。
歌欲断，夜将半。拔剑起舞无人伴，却对嫦娥影淩乱。
君不见芙蓉晓梦万花酣，有人却恨春宵短！
拼音:
lǎo shù jīng què, kū shā yuàn jiāng. yōu rén duì jǐng jiǒng bù mèi, xī fēng yī dié shén qī liáng. wǒ yù dù, hé wú liáng. wǒ yù jì, jīn wú háng. pān lín fù yì kuì fán gǔ, huà jīn diǎn shí wú xiān fāng. yāo jīn bǐng xiàng xī wǒ mào fú yáng, tuán jiāo fù hǔ xī wǒ jī fú zhāng, yǒu gōng wú yóu guà fú sāng. yè guāng míng yuè shú biàn xī nà zi, huáng hé tài huá shuí shì jīn ōu yáng. tiān kuān dì dà ruò wú ài, wú chǔ kě zhe shī rén kuáng. xī fēng zài dié xī xíng wú ěr shāng, huáng gǔ kě kuà xī cāng qiú kě xiāng. nán jī kě bǒ xī běi dǒu kě jiāng, suǒ bù kě yǐ zhì lì ér zhì zhě wéi mìng zhī cháng. hé shèng xián yì bù néng miǎn yú è xī, huò huǐ yú zāng, huò wèi yú kuāng. rán dà rén hǔ biàn yǒu bù kě dé ér cè zhě, qǐ fēi xún cháng zhī zhōng ér yǒu zhù yán zhī fù, diào pán zhī lǚ, wò lú zhī liàng, nà lǚ zhī liáng zhě yé? xī fēng sān dié xī shēng shǐ yáng yáng, huáng jīn mǎn dì shān huā xiāng. hū tóng zhòng xǐ hǔ pò shāng, lí jú yǐ lù áo yǐ shuāng. lè tiān zhī mìng xī wú yì cóng cǐ shì yǐ, xiāng yǔ wàng xíng hū wú hé yǒu zhī xiāng yě. gē yù duàn, yè jiāng bàn. bá jiàn qǐ wǔ wú rén bàn, què duì cháng é yǐng líng luàn. jūn bú jiàn fú róng xiǎo mèng wàn huā hān, yǒu rén què hèn chūn xiāo duǎn!