《满江红·烟雨孤帆》
朝代:元代
作者: 李孝光
全文:
烟雨孤帆,又过钱塘江口。舟人道、官侬缘底,驱驰奔走。富贵何须囊底智,功名无若杯中酒。掩篷窗、何处雨声来,高眠后。官有语,侬听取。官此意,侬知否。叹果哉忘世,于吾何有。百万苍生正辛苦,到头苏息悬吾手。而今归去又重来,沙头柳。
拼音:
yān yǔ gū fān, yòu guò qián táng jiāng kǒu. zhōu rén dào guān nóng yuán dǐ, qū chí bēn zǒu. fù guì hé xū náng dǐ zhì, gōng míng wú ruò bēi zhōng jiǔ. yǎn péng chuāng hé chǔ yǔ shēng lái, gāo mián hòu. guān yǒu yǔ, nóng tīng qǔ. guān cǐ yì, nóng zhī fǒu. tàn guǒ zāi wàng shì, yú wú hé yǒu. bǎi wàn cāng shēng zhèng xīn kǔ, dào tóu sū xī xuán wú shǒu. ér jīn guī qù yòu chóng lái, shā tóu liǔ.