《大江东去 美人》
朝代:南北朝
作者: 王寂
全文:
破瓜年纪,黛螺垂、双髻珍珠罗抹。娅?吴音娇滴滴,风里啼莺声怯。飞燕精神,惊鸿标致,初按梁州彻。舞裙微褪,汗香融透春雪。少陵词客多情,当年曾烂赏,湖州风月。自恨寻春来已暮,子满芳枝空结。湘佩轻抛,韩香偷许,空想凌波袜。章台杨柳,可堪容易攀折。
拼音:
pò guā nián jì, dài luó chuí shuāng jì zhēn zhū luó mǒ. yà? wú yīn jiāo dī dī, fēng lǐ tí yīng shēng qiè. fēi yàn jīng shén, jīng hóng biāo zhì, chū àn liáng zhōu chè. wǔ qún wēi tuì, hàn xiāng róng tòu chūn xuě. shǎo líng cí kè duō qíng, dāng nián céng làn shǎng, hú zhōu fēng yuè. zì hèn xún chūn lái yǐ mù, zi mǎn fāng zhī kōng jié. xiāng pèi qīng pāo, hán xiāng tōu xǔ, kōng xiǎng líng bō wà. zhāng tái yáng liǔ, kě kān róng yì pān zhé.