朝代:元代
作者： 张养浩
全文:
海来阔风波内，山般高尘土中，整做了三个十年梦。被黄花数丛，白云几峰，惊觉周公梦。辟却凤凰池，跳出醯鸡瓮。
人羡麒麟画，知他谁是谁？想这虚名声到底原无益。用了无穷的气力，使了无穷的见识，费了无限的心机。几个得全身，都不如醉了重还醉。晁错原无罪，和衣东市中，利和名爱把人般弄。付能刓刻成些事功，却又早遭逢著祸凶。不见了形踪，因此上向鹊华庄把白云种。
鹤立花边玉，莺啼树杪弦，喜沙鸥也解相留恋。一个动开锦川，一个啼残翠烟，一个飞上青天。诗句欲成时，满地云撩乱。
拼音:
hǎi lái kuò fēng bō nèi, shān bān gāo chén tǔ zhōng, zhěng zuò le sān ge shí nián mèng. bèi huáng huā shù cóng, bái yún jǐ fēng, jīng jué zhōu gōng mèng. pì què fèng huáng chí, tiào chū xī jī wèng. rén xiàn qí lín huà, zhī tā shuí shì shuí? xiǎng zhè xū míng shēng dào dǐ yuán wú yì. yòng liǎo wú qióng de qì lì, shǐ liǎo wú qióng de jiàn shí, fèi liǎo wú xiàn de xīn jī. jǐ gè dé quán shēn, dōu bù rú zuì le zhòng hái zuì. cháo cuò yuán wú zuì, hé yī dōng shì zhōng, lì hé míng ài bǎ rén bān nòng. fù néng wán kè chéng xiē shì gōng, què yòu zǎo zāo féng zhe huò xiōng. bú jiàn le xíng zōng, yīn cǐ shàng xiàng què huá zhuāng bǎ bái yún zhǒng. hè lì huā biān yù, yīng tí shù miǎo xián, xǐ shā ōu yě jiě xiāng liú liàn. yí gè dòng kāi jǐn chuān, yí gè tí cán cuì yān, yí gè fēi shàng qīng tiān. shī jù yù chéng shí, mǎn dì yún liáo luàn.