朝代:元代
作者： 揭傒斯
全文:
孟冬凉风厉，谒告归庐陵。阿兄在九原，岁暮岂遑宁。
兄昔事武皇，海内希英声。意气动人主，文采何纵横。
时事一朝异，长揖去躬耕。令弟绍芳猷，策足在承明。
如何奄忽间，南北隔死生。方舟发京国，日落烟雾青。
万感缘中来，惕焉如有惩。羁臣恋魏阙，一夕魂九升。
君子恩义重，况此骨肉情。情深不可忘，悠悠道路长。
山川日夕改，我行殊未央。稍出燕冀都，已涉齐鲁疆。
高天围四野，怅望但茫茫。道傍多古坟，茔域递相当。
荒草吹北风，日夕下牛羊。不知何代人，于此阅兴亡。
自古既有死，谁独免摧伤。死者虽所同，私怀讵能已。
途路犹感伤，况吾兄与弟。世俗日衰谢，常惧莫能起。
生者忽若遗，谁复哀其死。念昔贤哲人，一一去为鬼。
诗书捐箧笥，采采当路子。掞藻厕明庭，幸与君子同。
矧在弱冠年，已获承其风。家本圣门后，孝友世所隆。
何意手足亲，一别旷音容。及我南归日，舟楫复相从。
皦皦寒日高，冥冥厉征鸿。落帆沧江际，渺然忽西东。
努力慎所托，无为谩劳躬。
拼音:
mèng dōng liáng fēng lì, yè gào guī lú líng. ā xiōng zài jiǔ yuán, suì mù qǐ huáng níng. xiōng xī shì wǔ huáng, hǎi nèi xī yīng shēng. yì qì dòng rén zhǔ, wén cǎi hé zòng héng. shí shì yī zhāo yì, cháng yī qù gōng gēng. lìng dì shào fāng yóu, cè zú zài chéng míng. rú hé yǎn hū jiān, nán běi gé sǐ shēng. fāng zhōu fā jīng guó, rì luò yān wù qīng. wàn gǎn yuán zhōng lái, tì yān rú yǒu chéng. jī chén liàn wèi quē, yī xī hún jiǔ shēng. jūn zǐ ēn yì zhòng, kuàng cǐ gǔ ròu qíng. qíng shēn bù kě wàng, yōu yōu dào lù cháng. shān chuān rì xī gǎi, wǒ xíng shū wèi yāng. shāo chū yàn jì dōu, yǐ shè qí lǔ jiāng. gāo tiān wéi sì yě, chàng wàng dàn máng máng. dào bàng duō gǔ fén, yíng yù dì xiāng dāng. huāng cǎo chuī běi fēng, rì xī xià niú yáng. bù zhī hé dài rén, yú cǐ yuè xīng wáng. zì gǔ jì yǒu sǐ, shuí dú miǎn cuī shāng. sǐ zhě suī suǒ tóng, sī huái jù néng yǐ. tú lù yóu gǎn shāng, kuàng wú xiōng yǔ dì. shì sú rì shuāi xiè, cháng jù mò néng qǐ. shēng zhě hū ruò yí, shuí fù āi qí sǐ. niàn xī xián zhé rén, yī yī qù wèi guǐ. shī shū juān qiè sì, cǎi cǎi dāng lù zi. shàn zǎo cè míng tíng, xìng yǔ jūn zǐ tóng. shěn zài ruò guàn nián, yǐ huò chéng qí fēng. jiā běn shèng mén hòu, xiào yǒu shì suǒ lóng. hé yì shǒu zú qīn, yī bié kuàng yīn róng. jí wǒ nán guī rì, zhōu jí fù xiāng cóng. jiǎo jiǎo hán rì gāo, míng míng lì zhēng hóng. luò fān cāng jiāng jì, miǎo rán hū xī dōng. nǔ lì shèn suǒ tuō, wú wéi mán láo gōng.